Συνέντευξη: "Ονειρεύομαι μια περήφανη Ελλάδα"

Πείτε μας λίγα λόγια για τους γονείς και τα παιδικά σας χρόνια.

Φτωχοί, μεροκαματιάρηδες άνθρωποι που καθημερινά πάσχιζαν να καλύψουν τις ανάγκες της οικογένειας, έτσι ώστε εγώ και η μικρότερη αδερφή μου, να μην στερηθούμε τίποτε, να μη ζοριστούμε καθόλου. Παιχνίδι στο χωριό μου, το Ζαγκλιβέρι, με φίλους, συμμαθητές, ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές.
Δυστυχώς, όμως, γρήγορα εμφανίσθηκαν μεγάλες στενοχώριες, με την σοβαρή ασθένεια της μητέρας, την ταλαιπωρία της για δύο χρόνια από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και τον πρόωρο θάνατο στα σαράντα τρία της χρόνια, αφήνοντας εμένα δεκατεσσάρων χρονών και την αδερφή μου δεκατριών. Ήρωας ο μακαρίτης ο πατέρας, συνέχισε αγόγγυστα μόνος του για άλλα είκοσι δύο χρόνια τον αγώνα να μας μεγαλώσει, να μας ζήσει, να με σπουδάσει, να μας στηρίξει. Πρόσωπα και στιγμές (καλές και κακές) που έχουν γίνει βιώματα , χαραγμένα βαθιά μέσα στην καρδιά και την μνήμη, που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχασθούν.


Πότε και γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;

Σε ηλικία δέκα τεσσάρων χρόνων, το 1974, «έζησα» τα γεγονότα της εισβολής των Τούρκων στην Κύπρο, της μεταπολίτευσης, της επιστροφής του αείμνηστου εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Γεγονότα που με συνταράξανε σε μια κρίσιμη ηλικία. Παράλληλα ο μακαρίτης παππούς μου, πατέρας της μητέρας μου, έντονα πολιτικοποιημένο πρόσωπο, προσωπικός φίλος του Εθνάρχη και επί σειρά ετών πρόεδρος της Κοινότητας Πεντάπολης νομού Σερρών, με μεγάλωσε γαλουχώντας με Εθνικά και κομματικά θα έλεγα ταυτόχρονα. Έτσι ήταν λογικό, πολύ γρήγορα, να βρεθώ οργανωμένος στην ΟΝΝΕΔ και στο μαθητικό της τμήμα την ΜΑΚΙ.
Η διάθεση μου για προσφορά, η όρεξη μου για δράση, για να αλλάξουμε προς το καλύτερο τον κόσμο, με έκανε ενεργό στέλεχος της παράταξης από τα παιδικά μου χρόνια.

Είστε ικανοποιημένος από την μέχρι τώρα πορεία σας;

«Δόξα τω θεώ» είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την μέχρι τώρα πορεία μου. Είμαι περήφανος για την οικογένεια μου, τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, τους φίλους μου, που χρόνια ολόκληρα τους εμπιστεύομαι και με εμπιστεύονται στην δύσκολη πορεία ενός πολιτικού. Στην πολύχρονη αυτή διαδρομή στα κοινά, μπορώ να ισχυρίζομαι ότι απέκτησα μόνον φίλους και κανέναν εχθρό. Συνεχίζω να πορεύομαι με βάση τις αρχές μου, τις ηθικές αξίες που πιστεύω , την αξιοπρέπεια μου, και προσεύχομαι στο θεό, να συνεχίσω μ' αυτό τον τρόπο τη διαδρομή μου.

Νιώθετε ευχαριστημένος και από την γενικότερη εικόνα της πολιτικής σκηνής του τόπου;

Με το χέρι στην καρδιά, απαντώ ευθαρσώς, όχι. Υπάρχουν πολλά που έγιναν, πολύ περισσότερα όμως μένουν να γίνουν, να διορθωθούν. Συνεχίζουμε, λοιπόν, τον αγώνα, έτσι ώστε να πετύχουμε να αλλάξουν το συντομότερο δυνατόν, καταστάσεις, πρόσωπα, δράσεις, ελλείψεις, που συνεχίζουν να μας πληγώνουν.

Τι σας πληγώνει περισσότερο γύρω μας;

Δεν μπορώ να βλέπω γέροντες, ανθρώπους στο περιθώριο της ζωής, να δυσκολεύονται να ζήσουν... Δεν αντέχω να βλέπω καταλήψεις σε σχολεία, ΤΕΙ, πανεπιστήμια. Δεν θέλω να βλέπω αρρώστους να ταλαιπωρούνται! Χρειάζεται συνεχής αγώνας για βελτίωση της καθημερινότητας του Έλληνα πολίτη και ειδικότερα των αδύνατων κοινωνικών ομάδων, όπως είναι οι άνεργοι, χαμηλσυνταξιούχοι, χαμηλόμισθοι, άνθρωποι με ειδικές ανάγκες.

Υπάρχουν στόχοι που δεν υλοποιήθηκαν;

Προφανώς ναι! Κάνουμε σημαντικά βήματα ως νέα διακυβέρνηση του τόπου, σε πολλούς τομείς π.χ. οικονομία, απασχόληση, υποδομές, ασφάλεια των πολιτών κ.α. Πρέπει, όμως, πρέπει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τη δράση μας σε θέματα όπως την βελτίωση της κατάστασης στην Παιδεία, στην Υγεία, στην κοινωνική δικαιοσύνη.


Τι σημαίνει για σας η Θεσσαλονίκη;

Είναι η πόλη μας, ο νομός μας, η οικογένεια, οι φίλοι, οι συμπολίτες μας, η ιστορία, ο πολιτισμός, η διασκέδαση, η ζωή μας! Νομός στερημένος. Είκοσι χρόνια στο περιθώριο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που μας «εκδικούνταν», γιατί δεν σκύβαμε το κεφάλι απέναντί τους.
Εδώ και τρία χρόνια, όμως, ο δικός μας πρωθυπουργός, ο Θεσσαλονικιός Κώστας Καραμανλής, βάζει τη σφραγίδα του. Ήδη μεγάλα, κολοσσιαία έργα έχουν ξεκινήσει όπως το μετρό, η υποθαλάσσια, έργα στο αεροδρόμιο, εξωτερική περιφερειακή , πάρκινγκ, Εγνατία οδός και αναμένεται να αλλάξουν την μορφή του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος, του νομού μας γενικότερα. Όμως υπάρχουν πολλά ακόμη που πρέπει να γίνουν.

Ποιες είναι οι προτεραιότητες στο απώτερο μέλλον;

Έργα μικρού σχετικά προϋπολογισμού, πολύ μεγάλης όμως σημασίας, για να πετύχουμε το στόχο. Ισόρροπη ανάπτυξη όχι μόνο Αθήνας -Ελληνικής Περιφέρειας, αλλά ακόμη και εντός νομού.
Ενδεικτικά και επιγραμματικά αναφέρω, μια σειρά δράσεων και έργων που πρέπει να υλοποιηθούν το συντομότερο δυνατόν για να αλλάξουμε την κατάσταση στην πόλη, το πολεοδομικό συγκρότημα, σε όλο το Νομό μας.
1. Νέο αεροδρόμιο στα Δυτικά του νομού μας.
2. Μεταφορά της ΔΕΘ εκτός Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσ/νίκης.
3. Αποκέντρωση των Πανεπιστημιακών Σχολών.
4. Λειτουργία του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδας.
5. Δημιουργία Ιπποδρομιακού Κέντρου στο νομό μας.
6. Αποκατάσταση του οικοσυστήματος στην Λίμνη Κορώνειας.
7. Επίλυση του προβλήματος της Σχολικής Στέγης.
8. Μικρά οδικά έργα, τεράστιας όμως συγκοινωνιακής σημασίας.
9. Εκτεταμένο δίκτυο Προαστιακού Σιδηροδρόμου.
10. Ταχύτατη ένταξη πολεοδομικών σχεδίων.
11. Αλλαγή ζωνών κινήτρων Αναπτυξιακού Νόμου.
12. Βιοτεχνικό Πάρκο στην επαρχία Λαγκαδά.


Που οφείλεται η έλλειψη εμπιστοσύνης του κόσμου προς τα πολιτικά πρόσωπα, αλλά και την αδιαφορία των νέων για την πολιτική;

Πράγματι τα τελευταία χρόνια, υπάρχει αυτή η εικόνα. Αφενός μεν από την απαξίωση που καλλιεργούν συνειδητά ή ασυνείδητα κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης -τηλεοπτικά κυρίως- προς τα πολιτικά κόμματα και πρόσωπα, με άδικες, ισοπεδωτικές, λαϊκιστικές κριτικές, αλλά και στην τραυματική εμπειρία των κυβερνήσεων των προηγούμενων χρόνων του ΠΑΣΟΚ, που άλλα έλεγαν προεκλογικά, άλλα εννοούσαν και άλλα τελικά έκαναν.
Εξυπακούεται, φυσικά, πως υπάρχει ευθύνη και στη δική μας πλευρά, την πλευρά των πολιτικών που κάποιοι πολλές φορές, με υποβολές, ανακρίβειες, διαστρεβλώσεις, απαξιώνουν στην πράξη τους πολιτικούς και τα κόμματα τους. Εμείς ως νέοι πολιτικοί, καθώς και το κόμμα μας η Νέα Δημοκρατία, ο πρωθυπουργός μας ο Κώστας Καραμανλής, καταβάλουμε και πρέπει να καταβάλουμε πολλές προσπάθειες για να αποκαταστήσουμε την σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολίτη, πολιτικής, πολιτικών. Η σύνεση, η μετριοπάθεια, ο πολιτικός πολιτισμός, η συνέπεια λόγων και έργων, μπορούν να συμβάλλουν τα μέγιστα στην αναγκαία αποκατάσταση της σχέσης αυτής.

Πως σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;

Αν πω ότι δεν έχω πολύ -έως καθόλου- ελεύθερο χρόνο, νομίζω δεν θα ήταν υπερβολή. Πάντως τις λίγες στιγμές που προσπαθώ να ξεφεύγω από το φορτωμένο μου καθημερινά πρόγραμμα, επιδιώκω να τις μοιράζομαι με τη γυναίκα μου, τα παιδιά μου, τον Γιώργο και τη Βανέσσα, που είναι σε μία κρίσιμη ηλικία, όντας μαθητές Β' λυκείου και Α' λυκείου αντίστοιχα, ενώ αν περισσέψει ακόμη λίγος χρόνος, μου αρέσει να «ξεχνιέμαι» με το διάβασμα ενός βιβλίου.

Και η αγαπημένη σας καθημερινή συνήθεια;

Καθημερινή αγαπημένη συνήθεια; Το «ξεκοκκάλισμα» των τοπικών εφημερίδων και όχι μόνον αυτών. Μου αρέσει να διαβάζω πάρα πολύ! Ό,τι και αν πέσει στα χέρια μου!

Πως γνωριστήκατε με τη σύζυγό σας;

Με τη Γιώτα, γνωριστήκαμε στα τέλη του 1982, που άλλου; Στην ΟΝΝΕΔ φυσικά και στο φοιτητικό συνδικαλισμό με τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Πρωτοετάκι και «ψάρακας» εκείνη... αρχισυνδικαλιστής και υπεύθυνος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στην τότε Βιομηχανική εγώ, κοντά στο πτυχίο, δεν άργησε να τα φτιάξουμε και να είμαστε μαζί από τότε, εδώ και είκοσι πέντε χρόνια, στα εύκολα και στα δύσκολα.

Ποιος είναι ο ρόλος της γυναίκας ενός πολιτικού;

Είναι πράγματι πάρα πολύ γιατί πρέπει να συνδυάζει το ενδιαφέρον της για την οικογένεια, τα παιδιά, την επαγγελματική καριέρα, το νοικοκυριό στο σπίτι, την φροντίδα του πολυάσχολου πάντοτε συζύγου και φυσικά να είναι και πολιτικό πρόσωπο, με δράση, παρουσία, ενδιαφέροντα. Δυσκολίες, με επιτυχία ξεπερνά η σύζυγός μου και ομολογώ πως την θαυμάζω.

Τι σημαίνει για σας φιλία;

Ιερό πράγμα! Σχέση Εμπιστοσύνης! Αληθινό πρόσωπο! Ξεγνοιασιά, χαρά, ευχαρίστηση! Άνοιγμα της καρδιάς και κουβέντα για όλα! Πολιτική, όνειρα, γυναίκες, σεξ, αθλητισμός, χαβαλές, τα πάντα!
Υπάρχουν φίλοι που είμαστε μαζί για πάνω από είκοσι πέντε χρόνια.

Υπάρχει χρόνος και χώρος για καινούργιους φίλους;

Πάντα υπάρχει χώρος για νέους φίλους, και είναι αρκετοί αυτοί! Υπεύθυνος για τις συγκεντρώσεις της παρέας, πάντα ο κουμπάρος μου, αλλά πάνω απ' όλα φίλος, ο Νίκος Φώτος. Είναι παλαιός «βιομήχανος» και αυτός και φροντίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα να βρισκόμαστε.

Που γίνεται συνήθως η καθιερωμένη συνάντηση της παρέας;

Παντού! Για καφέ στην παραλία, για φαγητό σε καμιά ταβέρνα του Χορτιάτη, για εκδρομή οπουδήποτε!

Ποιο όραμά σας θα θέλατε πολύ να πραγματοποιηθεί;

Όραμα μου να είμαι χρήσιμος στην πατρίδα μου, στον τόπο μου, στους πολίτες που τόσα χρόνια με εμπιστεύονται, που τόσα χρόνια μαζί πορευόμαστε στους κοινούς αγώνες. Ονειρεύομαι μια Ελλάδα περήφανη, που να κρατάει στην αγκαλιά τα παιδιά της, που να έχει δουλειά για όλους, καλύτερα σχολεία για τα παιδιά μας, μισθούς και προπαντός συντάξεις αξιοπρέπειας, ένα σύστημα υγείας που να αγκαλιάζει τον πολίτη και να του παρέχει τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες.
Ονειρεύομαι ένα νόμο Θεσσαλονίκης, χωρίς σημαντικά προβλήματα, με ένα εκτεταμένο δίκτυο προαστιακού σιδηρόδρομου, με αστικές συγκοινωνίες για όλους τους πολίτες, με «καλά» σχολεία για όλα τα παιδιά του κόσμου. Με τις λίμνες μας Κορώνεια και Βόλβη «μικρούς τουριστικούς παράδεισους» με τα ορεινά χωριά του νομού ξαναζωντανεμένα. Για όλα αυτά, υπόσχομαι σκληρό αγώνα για να «κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα».

Ποια εικόνα του Ωραιόκαστρου έχετε στο άκουσμά του;

Η πρώτη μου επίσκεψη στο Ωραιόκαστρο το 1971. Μαθητής τότε του Δημοτικού Σχολείου Ζαγκλιβερίου, ήρθα κατασκήνωση στην παιδόπολη του Ωραιοκάστρου, και έμεινα στον θάλαμο «Οικογένεια». Η πρώτη εμπειρία ήταν μάλλον τραυματική. Το «σφιχτό» πρόγραμμα της κατασκήνωσης, με έκανε να αντέξω μόλις μια εβδομάδα, αφού στην πρώτη επίσκεψη του πατέρα μου, μετά από μία βδομάδα «πηδώντας» στην κυριολεξία «τα κάγκελα» δραπέτευσα. Στη συνέχεια ερχόμουν για ποδόσφαιρο με τον «Απόλλωνα» Ζαγκλιβερίου εναντίον του «Κεραυνού» Ωραιοκάστρου. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξαν πολλές επισκέψεις, σε φίλους, πολίτες του Δήμου, φορείς, για πολιτικούς, κοινωνικούς, πολιτιστικούς λόγους.


Ποιες αλλαγές διαπιστώσατε στο πέρασμα του χρόνου;

Το Ωραιόκαστρο ήταν ένα χωριό κάποτε σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα πανέμορφο προάστιο της πόλης. Με ωραία και ακριβά σπίτια, με σημαντικά έργα υποδομής, αλλά και σημαντικά προβλήματα, ως αποτέλεσμα της εκρηκτικής πληθυσμιακής αύξησης του. Πιστεύω, ότι αν όλοι μας βοηθήσουμε να αντιμετωπισθούν τα βασικά προβλήματα υποδομών που αντιμετωπίζει ο τόπος σας, τότε πραγματικά θα είναι ένας ευλογημένος από τον Θεό τόπος για μια ήρεμη, ευτυχισμένη διαμονή.